Bernard Indekeu, Notaris te Zoutleeuw

De maatschappij is sterk veranderd. Kinderen wonen niet alleen bij hun ouder, maar vaak ook bij zijn of haar nieuwe partner. We spreken dan van een stiefouder of een ‘plusouder’. Plusouders hebben geen rechtstreekse verplichting om de pluskinderen te onderhouden, maar er zijn op dat vlak toch een aantal aandachtspunten.

Meebetalen voor de opvoeding?

De voetballessen, de maaltijden thuis, kleren of medische kosten… wonen met kinderen gaat gepaard met een aantal kosten. Een ‘plusouder’ heeft geen rechtstreekse onderhoudsplicht ten aanzien van zijn pluskind. Maar gehuwden hebben wél een plicht om bij te dragen in de lasten van het huwelijk. Voor wettelijk samenwonende partners geldt een gelijkaardige verplichting: zij moeten bijdragen in de lasten van het samenleven. Zolang een stiefkind nog bij zijn ouder inwoont, vallen de kosten van de opvoeding en het levensonderhoud daarbij. Een stiefouder heeft dus wel degelijk een financiële verplichting, maar deze verplichting vloeit voort uit zijn huwelijk of wettelijke samenwoning.

Assepoester

In een specifiek geval geldt wél een rechtstreekse onderhoudsverplichting ten aanzien van een pluskind. Na het overlijden van de ouder van het kind bestaat in hoofde van de plusouder een plicht tot levensonderhoud van het stiefkind. Maar deze plicht is beperkt tot wat de stiefouder erfde van de ouder of toegekend kreeg via een huwelijkscontract of een schenking. Voor de overlevende partner die wettelijk samenwoonde met de overleden ouder geldt dezelfde verplichting.

Pluskinderen krijgen in zo’n geval dus een persoonlijke vordering ten opzichte van hun plusouder. De ‘assepoesterregel’ zoals dit wel eens wordt genoemd, geldt zowel voor de langstlevende gehuwde partner als voor de langstlevende wettelijk samenwonende partner.

En wat bij een adoptie?

Soms wil een stiefouder verder gaan dan louter onderhouden. Sommige plusouders willen hun pluskind iets nalaten, zelfs al voorziet de wet dat niet. Dat kan op verschillende manieren. De notaris kan de plusouder bijvoorbeeld adviseren en begeleiden bij het schenken of het nalaten via een testament. 

Een andere mogelijkheid is om over te gaan tot een adoptie. De plusouder kan kiezen voor een gewone dan wel een volle adoptie. Met een ‘gewone adoptie’ krijgt het stiefkind eerder een bijkomende afstammingsband, naast de oorspronkelijke afstamming. Het pluskind behoudt de banden met de oorspronkelijke familie. Hij zal nog altijd van hen kunnen erven.

Als gevolg van de adoptie verkrijgt het daarnaast dezelfde rechten in de nalatenschap van de adoptant-plusouder als de andere kinderen. Hetzelfde geldt voor de afstammelingen van het pluskind. Het pluskind zal echter niet erven van de bloedverwanten van zijn adoptant-plusouder.  De gewone adoptie kan zowel bij minderjarige als meerderjarige stiefkinderen.

Minder voorkomend is de volle stiefouderadoptie waarbij de juridische afstammingsband met de andere biologische ouder volledig wordt doorknipt. Het kind wordt bij een volle adoptie volledig gelijkgesteld met de biologische kinderen van de plusouder.  Hij krijgt dezelfde rechten en plichten en kan dus bv. ook erven van de bloedverwanten van zijn plusouder. Let wel, de volle adoptie is enkel toepasselijk op minderjarigen. Is het kind meerderjarig, dan zal enkel de gewone adoptie mogelijk zijn.

Bron: Fednot

Ben je van plan om je woning te verkopen in 2022? Dan moet je de koper van de woning een EPC overhandigen die opgemaakt is in zijn ‘nieuwe vorm’. Vanaf 2019 werden de EPC immers in een nieuw jasje gestoken, om de kopers beter informeren over de energiezuinigheid van de aangekochte woning.

EPC of het energieprestatiecertificaat

Een EPC is een belangrijk attest bij de verkoop van een woning. Het geeft de koper aan hoe energiezuinig de woning is. De ‘vernieuwde’ EPC’s (ook wel eens EPC+ genoemd) geven duidelijkere informatie voor de koper: naast een energiescore vermelden zo’n EPC’s ook een energielabel. Bovendien bevatten ze ook aanbevelingen om de woning energiezuiniger te maken mét een kostenindicatie. Dit moeten kopers sensibiliseren en aanzetten tot energetische renovatie van hun woning.

Enkel de nieuwe EPC’s komen in aanmerking.

Tot 1 januari 2022 konden zowel de oude als de nieuwe EPC’s gebruikt worden. Maar sinds nieuwjaar is dat niet langer het geval. Resultaat? Wie met een EPC in de oude versie zit, zal een nieuw EPC moeten laten opmaken, zelfs al is het oud EPC nog geldig (EPC’s blijven tien jaar geldig). Deze verplichting geldt enkel als je van plan bent om je woning te verkopen. Wie zijn woning wil verhuren, mag wel nog gebruik maken van de EPC in zijn oude vorm.

Verkoop je een nieuwbouw? Als er op het moment van de ondertekening van de notariële akte een geldig ‘EPC bij (nieuw)bouw aanwezig’ is, moet er geen nieuw EPC opgesteld worden. Het EPC bij bouw wordt aan de nieuwe eigenaar(s) overgedragen.

Je wil je woning verkopen… wat nu?

Als je nog met een oud EPC zit, zal je contact moeten opnemen met een energiedeskundige. Enkel energiedeskundigen (type A) mogen EPC’s opmaken. Controleer altijd dat je wel degelijk met een energiedeskundige te maken hebt. Alleen hij is bevoegd om geldig een keuring uit te voeren en een EPC op te stellen.

Voor de keuring van de woning en de opmaak van de EPC bestaan geen vaste tarieven. Veel hangt af van het type woning, de plaats van de woning en de energiedeskundige zelf. Zo zal de opmaak van een EPC voor een studio minder kosten dan de opmaak van een EPC voor een complexe woning met meerdere verdiepingen.

Appartement verkopen? EPC is ook verplicht voor de gemeenschappelijke delen van een appartementsgebouw

Sinds 1 januari 2022 is een EPC ook verplicht voor de gemeenschappelijk beheerde delen van een appartementsgebouw. Deze verplichting geldt voor appartementsgebouwen met 15 of meer gebouweenheden (dit zijn de wooneenheden of de appartement, maar ook kleine niet-residentiële eenheden. Denk maar aan winkeltjes, medische praktijken, apothekers, kappers…). Gebouwen met minder eenheden krijgen wat meer tijd. Op de site van Energiesparen.be kan je meer informatie vinden.

Bron: Fednot